SMD, czyli w języku angielskim Surface-Mounted Devices, to metoda montażu powierzchniowego, czy inaczej mocowania podzespołów na powierzchni płytki obwodu drukowanego. Metoda ta cechuje się wysoką precyzją. Komponenty, które wykorzystuje się w metodzie SMD, mają bardzo małe wymiary, płaskie obudowy, a także końcówki lutnicze. Dzięki tej technologii płytki drukowane można łączyć z rozmaitymi elementami, tworząc nawet bardzo skomplikowane układy elektroniczne.
Elementy z grupy SMD to między innymi oporniki, układy scalone, czy tranzystory. Ich montaż polega na lutowaniu przy użyciu pieca rozpływowego.
Montaż powierzchniowy SMD to zaawansowany technologicznie proces, któremu zdecydowanie zalet nie brakuje. Przede wszystkim, dzięki tej metodzie możliwe jest zautomatyzowanie wszelkich procesów produkcyjnych, a co za tym idzie, wytwarzanie danych części jest szybkie, precyzyjne, i jednakowe w przypadku każdego produktu. Dzięki powierzchniowej metodzie montażu unika się również wiercenia otworów, które mogłyby sprawić, że produkowany element ulegnie uszkodzeniu. Jako że wytwarzane poprzez SMD układy elektroniczne obciążane są znacznie mniejszą masą, zachowują się znacznie lepiej w sytuacji, gdy doznają wstrząsów czy wibracji. Udowodniono także, że montaż SMD jest tańszy, niż tradycyjne metody montażowe, szczególnie w przypadku ilości seryjnych.
Wydaje się zatem, że SMD to wyjątkowo korzystna metoda montażowa.
Przedstawiony artykuł powstał przy współpracy z firmą MESSER, zajmującej się profesjonalnym montażem SMD i THT https://messer-smt.eu/.
Fot. Shutterstock